AΠΟΥΣΙΑ
Παρασκευή 26 Ιανουαρίου 2007
ΕΥΗΝΕΜΟ(?) ΛΙΜΑΝΙ
''Πρώτο ταξίδι έτυχε ναύλος για το Νότο..''
Νόστος πάντως,δεν μοιάζει να είναι.
Ή μήπως ναι?
Δεν έχει σημασία,θα έρθει άλλωστε η ίδια η ζωή να καταδείξει το σωστό ή το λάθος της απόφασης.
Μέσα από μόνωση και περισυλλογή σας στέλνω φιλιά κι αγάπη!
Νόστος πάντως,δεν μοιάζει να είναι.
Ή μήπως ναι?
Δεν έχει σημασία,θα έρθει άλλωστε η ίδια η ζωή να καταδείξει το σωστό ή το λάθος της απόφασης.
Μέσα από μόνωση και περισυλλογή σας στέλνω φιλιά κι αγάπη!
Eν απουσία και εν πληγή Παρασκευή, Ιανουαρίου 26, 2007
84 Comments:
Απάνεμο λιμάνι μήπως ταιριάζει καλύτερα;
Πολύ διακριτικά...να μη σε ενοχλήσει μέσα στην περισυλλογή σου...την αγάπη μου και τη σκέψη μου..
H ίδια η ζωή θα έρθει να αποτιμήσει.
Η διάθεση και οι εσωτερικές ανάγκες θα επιλέξουν τις καλύτερες λύσεις...
Να είσαι καλά
Φιλιά
@άσχετος
Απάνεμο!
Ναι!Σίγουρα είναι καλύτερο!
Τώρα,αν ταιριάζε..Στην καρδιά του χειμώνα είμαστε,θα είναι ένα καλό test.
Θα τα πούμε.
@filomila
Οι βελούδινες ''φωνές'' που διακριτικά σπάνε τη σιωπή,είναι ό,τι πιο πολύ χρειαζόμαστε!
Σε ευχαριστώ!Από καρδιάς!
@markos
Αυτή η διάθεση είναι το πρόβλημα.
Που σε μένα μοιάζει αδύνατον να την τιθασεύσω.
Πότε μένει πεισματικά ακίνητη και βαλτωμένη,πότε τρέχει γρηγορότερα από μένα και την κούρασή μου..
Ενίοτε,με παίρνει από το χέρι,και..πάμε μαζί!
Θα δούμε..
Ευχαριστώ Μάρκο που είσαι εδώ.
Καλή σου μέρα όταν ξυπνήσεις!
Καλή βόλτα. Σου στέλνουμε την αγάπη μας.
Καλημέρα κι από μέναααααα!
Καλή η περισυλλογή, αλλά δε δίνεις σήμα, να σε πάρω σε μια από τις κλεφτές μου βόλτες (όπου για να ξεγλυστρήσω μια στις τόσες πρέπει κυριολεκτικά όλο το σύμπαν να έχει βοηθήσει και τα σκασμενα να έχουν κοιμηθεί εντελώς!) που μου συμβαίνουν ΟΙ κουλαμάρες κάθε φορά?
Ο,τι καλύτερο για τις τρύπες άγχους στο στομάχι!!!! (οριακά είμαι ΚΑΙ σε αυτές, όπου νά'ναι κάνουν πρεμιέρα!!!)
Μέχρι τότε, cool baby!
Φιλιά στην παρέα!
Την αγάπη μου Απουσίααααα! (πού πας? μη φεύγεις! όχι, αφού θες, φύγε, κλαψ, ξερεις...)!!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Καλά θα σε βγάλει το ταξίδι σου....αυτό είναι το μόνο βέβαιο! ;-)
@eleni63
Καλές βόλτες και σε σένα και τον πανέμορφο κατσικόσκυλό σου γλυκιά μου!
(Μ'έχουν τρελάνει τ'αυτιά του)
Σε φιλώ Ελένη μου!
Και σ'ευχαριστώ!
@aphrodite
Mην τολμήσεις να ξαναπείς τις πριγκίπισσες ''σκασμένα'',χάθηκες!
Και κανόνισε ν'αφήσεις τρύπες μόνο για να γλιστράει η αγάπη σου κι η ομορφιά σου προς εμάς!
Αυτές του στομαχιού,κλείσε τις ερμητικά!
Σου στέλνω μια μεγάλη αγκαλιά και μια μεγάλη υπόσχεση για μια μεγάλη βόλτα!
@an-lu
Της γοργόνας την αισιοδοξία πρέπει πάντα να την συμμεριζόμαστε!
Φιλιά βελούδινα an-lu!
Φίλησέ μου τα pets!
Άντε,εντάξει,συμπεριλαμβάνω και τα γατάκια...
Όχι άλλη μόνωση και περισυλλογή Μαρίνα μου. Πάμε παρακάτω! Το βιβλίο της ζωής σου απ' την επόμενη μέρα και μετά, έχει αμέτρητες άγραφες σελίδες, που εσύ καλείσαι να τις γράψεις, όσο πιο όμορφα μπορείς!
Κι εσύ γράφεις τόσο ωραία!
Θα δεις ότι τίποτα δεν είναι λάθος!
Σε περιμένουν χαρές. Θα το δεις!
Φιλιά πολλά, καλό σου βράδυ!
(Είμαι καλύτερα).
Η ιστορία θα δείξει αυτό που ο Θεός ήδη γνωρίζει.
Και τα δυό δεν είναι του χεριού μας.
Δουλειά μας είναι να αποφασίζουμε και να δίνουμε τον καλύτερο εαυτό μας στην υλοποίηση των αποφάσεών μας.
Καλό ταξίδι Απουσία!
Να είσαι αισιόδοξη και υπερήφανη.
Υ.Γ.
Τι λάθη κάνω μερικές φορές!
Βοηθάω κάποιους bloggers και να το λάθος.
Καλή μου απουσία, σε παρακαλώ σβήσε τελείως, ως administrator, το τελευταίο σχόλιο που έχω...μισοσβήσει εγώ και το οποίο στάλθηκε με άλλο όνομα.
Please...
@elpida
Καλή κι η μόνωση,καλή!
Αρκεί να μη μετατρέπεται σ'έναν ιδιότυπο αυτισμό Κατερίνα..
Εξάλλου,να,τη...διακόπτω.Κάνω τα διαλείμματά μου!
Πείσμα και πάθος σαν αυτό που ''βγάζει'' το κυκλάμινο στη ρίζα του βράχου χρειάζεται να μου στέλνεις κάπου-κάπου,κι οι σελίδες θα γραφούν!
Πολλά φιλιά και περαστικά!
@φιντείας
Πρώτε και μοναδικέ μου δάσκαλε στο template και σε πάσης φύσεως τεχνικά θέματα!
Μικρό το ταξίδι,μα καθοριστικό!Πολύ!
Σ'ευχαριστώ για τις ευχές σου!
Πανιά στο μικρό καραβάκι μου θα τις κάνω,να τραβάνε καλό άνεμο!
Σε φιλώ!
Υ.Γ.
(Εντολή εξετελέσθη)
Επιτέλους σε ξαναβρήκα! Ελπίζω να είσαι υγιής.
@pan
Φίλε μου απ'τη μικρή του Νότου Πολιτεία,καλώς σε βρίσκω κι εγώ!
Είμαι καλά,δόξα τω Θεώ!
Έχω ακόμα τον αντίχειρα σε ''αχρηστία'' αλλά έχει μάλλον αποκατασταθεί.
Από την επόμενη εβδομάδα,αποναρθηκοποιείται,και θα ''εργαστεί''.
Διάβασα και τα σχόλιά σου του φθινοπώρου.
ΟΛΟΨΥΧΑ σ'ευχαριστώ!
Το έχω περάσει κι εγώ αυτό με τον αντίχειρα, έχω γράψει κι ένα ποίημα γι΄ αυτό, αλλά ντρέπομαι να το δημοσιεύσω.
Πολύ χαίρομαι με τα νέα σου, εύχομαι καλή τύχη στο ταξίδι σου, απ' ό,τι καταλαβαίνω θα μας έχεις παρέα όλους μαζί σου.
Μ' έχει κουράσει πολύ η μπλογκόσφαιρα, αλλά για ένα πράγμα δεν μετανιώνω: για το πόσες ευγενικές παρουσίες (και απουσίες!) "συνάντησα" - άξιζ' ο κόπος.
Φιλιά πολλά.
Φιλιά κι αγάπη σου στέλνουμε κι εμείς...
@andy dufresne
Κι εγώ αποχαιρέτησα πριν λίγο..
Κι εγώ κουράστηκα.
Περισσότερο ή λιγότερο απ'όσο κούρασα,δεν ξέρω.
Δεν έχει και σημασία.
Ευχαριστώ για όλα andy!
Να είσαι πάντα καλά!
@vromios
Θα βρεθούμε κάποιο λιόγερμα,στην αγαπημένη μου διαδρομή.
Τραβώντας για Παλουριώτισσα,αφού σταθήκαμε λίγο στην Πύλη Αμμοχώστου.
Τα λέμε Νυκτιπόλε!
Καλή στρατιά αγαπημένη μου.
Αέρηδες χαδιάρηδες μαζί σου.
Δε θέλω να σε χάσω.
Ξέρε το.
Ωρα καλη, καρδούλα μας!
Θέλουμε να μαθαίνουμε για σένα, πως τα περνάς καλά, πώς είσαι καλά!
Υγεία, τύχη και ευτυχία, σου ευχόμαστε!
Η ζωή σου την χρωστάει!
Σε φιλούμε
Με απέραντη αγάπη
Α + Κ + Μ-Φ
Στο καλό, γλυκιά μου.
"Αέρηδες χαδιάρηδες μαζί σου" κι εμείς μέσα σε αυτούς...
Πού πας
όταν δακρύζεις;...
Θα 'μαι κι εγώ εκεί.
Καλόν αέρα στα πανιά σου, Μαρίνα μου.
Θα είμαστε εδώ και θα περιμένουμε να πάμε εκείνην την βόλτα που λέγαμε.
Σου έστειλα δύο e-mail και φοβάμαι μήπως δεν τα πήρες.
Αν η σιωπή είναι το γιατρικό σου, θα την κρατήσω φυλαχτό.
Σ' αγαπάμε πολύ και ένα μεγάλο ευχαριστώ από μένα, καλή μου, που με άκουσες και μου στάθηκες, όπως δεν έχει κάνει κανείς για μένα.
Δεν σου λέω αντίο, μόνο καλό ταξίδι, μέχρι να βρεθούμε πάλι.
Είμαι σίγουρη ότι θα συνεχίσεις...σε όποιο λιμάνι κι αν βρεθείς...
Πολλά-πολλά φιλιά ;-)
Η απόφαση σου πρέπει να γίνει σεβαστή!
Όμως όσο φεύγουν φωνές σαν και τη δική σου τόσο πλησιάζω και 'γω στην αποχώρηση!
Καλό σου ταξίδι!
Να είσαι πάντα ευτυχισμένη!
Τόσο που άργησα
μιαν ιαχή καλημέρας να ουρλιάξω στη νύχτα
κάμε παραπέρα πόνε
το πουλί μας φεύγει κι είν` εδώ
μ` ένα φερέγγυο "πάντα" ραμμένο στα μάτια μας
Στο καλό φτερούδι
-πριν τρελάνω τις λέξεις
καλη ανταμωση Μαρινα, θα σε περιμενω να περασεις απο τη Χαλκιδικη ...παντα θα κραταω ενα δωματιο με θεα (και τα σκυλακια επιτρεπονται , να το ξερεις!!!) Φιλια πολλα και να εισαι παντα καλα! Χαρηκα που σε "γνωρισα" !
Μπαίνω και ξαναμπαίνω εδώ μέσα,
δεν ξέροντας πού να σε βρω...
Πού πας όταν σωπαίνεις;...
Πειράζει να συνεχίζω εγώ τη ζωή του μπλογκ σου,έτσι,με σχόλια;.....
Θα σου λέω κάθε φορά και μιαν ιστορία...
Ίσως να καταφέρω να σου κάνω παρέα.Κι αν όχι σε σένα,τότε στον εαυτό μου.
Τη Δευτέρα θα πάμε -πρώτα ο....καιρός-να πετάξουμε χαρταετό με-για-τη μικρή.
Θα φροντίσω να τον ανεβάσω όσο πιο ψηλά γίνεται...Ίσως και να τον δεις από κει που βρίσκεσαι...
Θα τον ξεχωρίσεις γιατί θα έχει πάνω του ζωγραφισμένο ένα σύννεφο-έτσι τον θέλω,να ταξιδεύει σα σύννεφο μες στο γαλάζιο.
Κι αν πέσει πάνω σε καλώδια,ίσως τότε να πάθει ηλεκτροπληξία η λύπη μου που δεν μπορώ κι εγώ να πετάξω...
Καλά να είσαι...
Πολλες φορες νιωθω ομορφα μουδιασμενη μεσα απο τα γραφομενα και τις εικονες που σκορπας .
Ιωαννα
Είχε ένα άρωμα απουσίας το σημερινό απόγευμα-και σε θυμήθηκα.
Πώς να ζεις τις στιγμές σου όταν πεθαίνει γύρω σου το φως;...
Μπήκε η Άνοιξη.
Ή μήπως όχι, αφού λείπεις;
Λοιπόν μ' αρέσει αυτό το μυστικό που κατέχουν λίγοι-τη συνέχιση της ζωής του μπλογκ σου εννοώ,μέσω των σχολίων...
Σήμερα πήγα μια βόλτα με τα πόδια-όχι πολύ μακριά...Απογευματάκι ήταν και στον τοίχο μιας πολυκατοικίας έπεφτε ανοιξιάτικο φως.Η ματιά μου προσηλώθηκε εκεί-μου φάνηκε πως από το επίμονο βλέμμα μου άρχισε να πέφτει ο σοβάς...,τρύπησε τα τούβλα κι είδα μέσα σ' ένα δωμάτιο ένα μικρό κοριτσάκι να παίζει με τις κούκλες του.Τη μια,είμαι σίγουρος,την άκουσα να τη φωνάζει "Μαρίνα"...
Καλό σου βράδυ.
Έχουν τα σύννεφα αποσιωπημένες βροχές
και η ψυχή ψιχάλες απουσίας...
Μια που δεν έχεις σχόλια στο επόμενο (τι γλύκας ο μικρός!), να σου στείλω φιλιά από το δικό μου, εδώ.
Χωρίς πολλά-πολλά. Τα βαρέθηκα τα πολλά-πολλά...
Με αγάπη από αυτές στις μικρές αγκαλίτσες κι όλα δεξιά!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Μου λείπεις.
Μαρίνα μου,
ΚΑΛΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ και από μας!!!
Σε φιλούμε
με πολλή αγάπη
Κώστας, Αντιγόνη και Μαρία-Φωτεινή
Καλή Ανάσταση!
Μαρίνα
Χρόνια σου Πολλά καλό μου
Γερή Ανάσταση στην καρδιά σου
Μικρή μικρή ανεμώνη
Σου στέλλω μιαν ακίνδυνη μέλισσα
να βουίζετε άνοιξη
Κι έτσι κατακόρυφα και κόντρα στον ήλιο
Την αγάπη μου
Καλημέρα.
Έχει ακήρυχτο πόλεμο έξω στον κόσμο-φυλάξου
απ' τις σιωπές των πολυβόλων.
Γεια σου Μαρίνα.
Μη με ξεχνάς.
Σ' αγαπώ, στο λένε οι άνεμοι;
Απουσία μου, μας λείπεις...
Είσαι πάντα κοντά μας....
Κοντά σε κάθε απουσία.
Καλησπέρα.
Απόψε, θέλω να κοιτάξω τ' άστρα και να πω...
Διώξε τη λύπη παλικάρι
Πάμε μια βόλτα στο φεγγάρι.
Υπάρχουν ακόμα άστρα, δεν υπάρχουν;
Ειδικά σήμερα,δεν ξέρω γιατί,ήθελα να σου πω μια Καληνύχτα.
Περνώ συνέχεια από εδώ...προσμένοντας ένα θαύμα.
Μετά μου λες να πιστεύω...
Αστειεύομαι φυσικά!
Είσαι καλά;...
Θέλω να είσαι καλά.
Καληνύχτα.
Πού είσαι μετάξι;
Πού;
Αστέρια φιλιά.
Να ονειρεύεσαι φεγγαράδες, ε;
Μαρίνα
Χρόνια Πολλά!
Αγαπημένη μου το'μαθες, ε;
Στα σύννεφα κι εκείνη.
Συγχώρεσέ με, δεν μπορώ να συλλαβίζω τα δύσκολα.
Πότε-πότε να τείνεις το χέρι, ναι;
Ναι.
Αραιά,πολύ αραιά,έτσι για να'χει η νοσταλγία γεύση,''περνάω'' από εδώ ..
Ήθελα,όμως,καιρό τώρα,να πω ευχαριστώ,σε σας,που δε σβήσατε τα χνάρια που οδηγούν σε τούτο το- ακατοίκητο πια- ''σπίτι''.
Και τα βήματά σας,σας οδηγούν εδώ,και όχι τόσο εδώ,μα στην καρδιά μου!
Να σας ευχαριστήσω με λίγους στίχους του Δημήτρη Δασκαλόπουλου:
''Κι ο παλιός παππούς με το μακρύ χιτώνα και την μεγάλη σαν αλώνι καρδιά,
έστειλε πάλι το περιστέρι να δει τον κόσμο.
Και κείνο γύρισε χωρίς κλαδί ελιάς στο ράμφος.
Κι ο παλιός καλός παππούς,με τρόμο εννόησε.
Και σφράγισε ξανά τις καταπακτές της κιβωτού.
Κι άπλωσε τα μεγάλα σαν ορίζοντες χέρια του,
κι αγκάλιασε ό,τι πρόλαβε να θησαυρίσει''
ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΘΗΣΑΥΡΙΣΑ!
ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΠΟΤΕ!
Λείπεις μα ταυτοχρόνως και όχι, Μαρίνα...
Σ' έχουμε κι εμείς θησαυρίσει,όπως κατάλαβες και καμιά...απουσία δεν μπορεί να σε πάρει από μέσα μας.
Καλησπέρα.
Σε σκεφτόμουν αυτές τις μέρες. Ελπίζω να είσαι καλά.
φιλιά
"δέντρο
με τις ρίζες τ` ουρανού
δέντρο αειθαλές
ανάστροφα μέσα στον κόσμο
προσαρμόζουμε την κλίση της καρδιάς μας στις μοίρες σου"
Φιλί να φτερουγίσει να διώξει τις δυσώδεις αιθάλεις που μας ζώσανε...
Α, μουσική των φευγάτων αγγέλων...
Μόνο να `σαι καλά...να `σαι καλά!
κύματα κύματα έρχονται ως εδώ
παλιά ναυάγια πλοίων που ταξιδέψαμε
αποσκευές επιβατών που τυχαία μας άγγιξαν
θάλασσες ουρανών που πνίξαν τα φτερά μας
γιατί
να είναι έτσι
πανάθεμά την για μη-ζωή;...
Τώρα που ψύχρανε ο καιρός να ντύνεσαι ζεστά, ε;
Να μη κρυώνεις...
Μη φοβάσαι καπετάνισσα...
Η Απουσία φορά κατάσαρκα την αγάπη μας-δεν μπορεί να κρυώνει...
Φιλί.
Σκέτο.
Αλλά γεμάτο.
Καλησπέρα καλό μου
Δεν ερχόμαστε εδώ να αποδεικνύουμε
επίσκεψη
μα αγάπη
Ν` αντέχεις, ακούς;και...γράψε μας ένα παρούσα, μιαν ελάχιστη κλίση χαιρετισμό προς τα δω, μια καλημέρα
καλές γιορτές Μαρίνα
Και λέει γύρισε ο Αι-Βασίλης στον Βόρειο Πόλο και κοίταξε το τσουβάλι του και ήταν άδειο... Μα οι καρδιές των παιδιών όπως τις κοίταζε εκεί κάτω, κάτω κι από τα σύννεφα, ήταν τόσο γεμάτες, που φουσκωναν σα μπαλόνια μέχρι να τον φτάσουν.
Μια απουσία λοιπόν (δώρων) που όμως σημαίνει παρουσία τόσης αγάπης σε όποιον έλαβε δωράκι...
Μαρίνα, κι αν δεν έπιασες το υπονούμενο, δεύρο έξω και γράψε μας κάτι καλέεεεε!
:)))))))))))
ΚΑΛΗ ΧΡΟΝΙΑ με πολλά φιλιά και πολλή αγάπη!
ΧΧΧΧΧΧΧΧΧ
Χρόνια πολλά,χρόνια φιλιά,χρόνια τραγούδια,χρόνια με χρώματα κι αρώματα σε όλους σας!
Μα πιο πολύ, σε σας τους πανάκριβους,σε σας που επιμένετε να θυμάστε..
Δεν έχω δώρο άλλο απ'την αγάπη μου!
Να είστε πάντα γεροί κι ευτυχισμένοι!Δημιουργικοί και γαλήνιοι συνάμα!
Καλή χρονιά και καλή ζωή να έχετε,
Σωκράτη,Μαρία,Γιάννη,Αφροδίτη,
Εβίνα,Μίνα,Αθηνά και Γιώργο!
Σωτήρη και γλυκιά Μελίνα,Κώστα και μυριάκριβη Αντιγόνη,Σόνια και Γιώργο,
''χρώμα δεν αλλάζουνε τα μάτια,
μόνο τρόπο να κοιτάνε..'',
το ξέρετε καλύτερα από μένα,πάντα σας θυμάμαι...
Φιλί τυλιγμένο σε μετάξι,και ξανά,εκείνοι οι στίχοι του Δασκαλόπουλου:
''Κι ο παλιός παππούς με το μακρύ χιτώνα και την μεγάλη σαν αλώνι καρδιά,
έστειλε πάλι το περιστέρι να δει τον κόσμο.
Και κείνο γύρισε χωρίς κλαδί ελιάς στο ράμφος.
Κι ο παλιός καλός παππούς,με τρόμο εννόησε.
Και σφράγισε ξανά τις καταπακτές της κιβωτού.
Κι άπλωσε τα μεγάλα σαν ορίζοντες χέρια του,
κι αγκάλιασε ό,τι πρόλαβε να θησαυρίσει''
ΟΛΟΥΣ ΣΑΣ ΘΗΣΑΥΡΙΣΑ!
ΜΗΝ ΤΟ ΞΕΧΑΣΕΤΕ ΠΟΤΕ!
Μαρίνα
Αγκαλιά της Γιορτής!
Για σένα. Σε σένα.
Να στριφογυρνάς, να μη κρυφτείς.
Να'χεις φιλί πυρωμένο να σου φλογίζει το μάγουλο, να γίνεται προσδοκία ήπια, μάνας φωνή και κοκκινάδι βιαστικά απλωμένο.
Φόρα χαμόγελο πλατύ.
Γεννιέται αρχή. Ξανά.
Παιδιά και πάλι, ε;
Καλή Χρονιά να έχεις Μαρίνα...
αν μη τι άλλο
λίγην αγάπη σου στέλλω
και
να `σαι καλά, Μαρίνα
ακούς;
Καλή Ανάσταση Απουσία!...
Μαρίνα...
Φιλί κόκκινο.
Και μια παπαρούνα.
Θα'θελα και μια αγκαλιά...
Χρόνια Πολλά καλή μου.
...παρουσία...
:)
όλα καλά;
Φθινοπωριάζει στο νότο...
Τα φύλλα κι η ψυχές στο "λίγο ακόμα" τους.
Εκεί;
Φιλί
Φιλί.
Κόκκινο σκούρο, σχεδόν μαβί.
Τους αντέχουμε τους χειμώνες;
Χρόνια Πολλά Μαρίνα.
Χώνομαι στην αγκαλιά σου κι εύχομαι.
Τα καλύτερα αγαπημένη.
όποιος κοιτάξει πίσω είναι εκείνος που ατσαλώθηκε για τους πολλούς...
ρίξε μια γνώρα, Μαρίνα
πως είσαι καλά μες στο χρόνο
την αγάπη μου
Σωκ
Δημοσίευση σχολίου
<< Home